ดุลการค้าของระบบเศรษฐกิจคือการเปรียบเทียบจำนวนเงินที่ใช้ไปกับการนำเข้าสินค้าและบริการกับจำนวนเงินที่ได้รับจากสินค้าและบริการที่ส่งออก โดยหลักแล้วจะมีการวัดโดยการบันทึกผลิตภัณฑ์ทั้งหมดที่ผ่านสำนักงานศุลกากรของประเทศหนึ่งๆ ด้วยการล่มสลายของม่านเหล็กและการเปลี่ยนแปลงของประเทศในกลุ่มตะวันออกไปสู่การปกครองแบบประชาธิปไตยและเศรษฐกิจแบบตลาด แนวคิดของสังคมหลังอุตสาหกรรมจึงมีความสำคัญ เนื่องจากบทบาทของแนวคิดคือการทำเครื่องหมายความสำคัญที่ภาคบริการได้รับ แทนที่จะเป็นอุตสาหกรรม บางคนถือว่าการใช้คำนี้เป็นครั้งแรกกับหนังสือของ Daniel Bell ที่ตีพิมพ์ในปี 1973 เรื่อง The Coming of Post-Industrial Society ในขณะที่คนอื่นๆ ถือว่ามาจากหนังสือ Tools for Conviviality ของนักปรัชญาสังคม Ivan Illich คำนี้ยังใช้ในปรัชญาเพื่อกำหนดการเสื่อมถอยของลัทธิหลังสมัยใหม่ในช่วงปลายทศวรรษที่ ninety และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงต้นศตวรรษที่ 21 ในยุคกลาง สิ่งที่เรียกว่าเศรษฐกิจในปัจจุบันอยู่ไม่ไกลจากระดับการยังชีพ การแลกเปลี่ยนส่วนใหญ่เกิดขึ้นภายในกลุ่มทางสังคม ยิ่งไปกว่านั้น ผู้พิชิตผู้ยิ่งใหญ่ได้ระดมสิ่งที่เราเรียกว่าการร่วมทุน (จากเวนทูรา, อิตัล; ความเสี่ยง) เพื่อเป็นเงินทุนในการจับกุมพวกเขา ทุนควรได้รับคืนจากสินค้าที่พวกเขาจะนำเข้ามาในโลกใหม่ การค้นพบของมาร์โค โปโล (ค.ศ. 1254–1324), คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส (ค.ศ. 1451–1506) และวัสโก ดา กามา (ค.ศ. 1469–1524) นำไปสู่การเกิดเศรษฐกิจโลกครั้งแรก วิสาหกิจแรกคือสถานประกอบการค้า ในปี […]